Bijlage 1: Methodologie en data

Data

Voor onze analyse hebben wij gebruik gemaakt van de VPV van een gestileerd Nederlands pensioenfonds. De VPV bestaat uit 100 toekomstige kasstromen. De afdekkingsportefeuille bestaat uit renteswaps met de volgende looptijden: 1, 5, 10, 15, 20, 25, 30 en 50 jaar. Voor de waardering van de VPV wordt de 6m EURIBOR-curve gebruikt en voor de swapportefeuille worden de 6m EURIBOR-curve en de OIS-curve gebruikt. In de analyse zijn de marktrentes gebruikt per einde dag 27-9-2019.

Methodologie

Er zijn drie Euribor scenario’s gedefinieerd om de impact van de benchmarkhervorming te berekenen. De rentecurve in het Euribor 1.0 scenario is het referentiescenario. In dit scenario wordt de rentecurve niet aangepast voor de benchmarkhervorming. De andere EURIBOR (Euribor 1.1 – Euribor 1.3) scenario’s zijn geselecteerd omdat deze scenario’s naar onze mening financiële impact hebben en/of omdat het scenario een hogere mate van waarschijnlijkheid heeft.

Euribor scenario’s

De volgende Euribor scenario’s zijn gedefinieerd.

Op basis van deze scenario’s zijn drie hervormde EURIBOR-curves geconstrueerd (Euribor 1.1 – Euribor 1.3).

Waarderingen

Voor ieder gedefinieerd scenario’s en de hieruit geconstrueerde curves zijn de VPV en swapportefeuille gewaardeerd. De waarde van de swapportefeuille in het Euribor 1.0 scenario is nul aangezien de swaps tegen de par^iv swaprente zijn opgenomen in de administratie.

Impact berekening

De impact van de benchmarkhervorming op de waardering van de VPV en de swapportefeuille wordt bepaald door de uitkomsten van doorgerekende scenario’s (Euribor 1.1, Euribor 1.2 en Euribor1.3) af te trekken van de uitkomst van de berekening van Euribor 1.0.

Deze resultaten zijn geanalyseerd en op basis hiervan zijn conclusies getrokken.

Bijlage 2: De relatie tussen een verandering van het renteniveau en de waarde van de VPV en een renteswap

De VPV

De kasstromen van de VPV worden verdisconteerd met EURIBOR rentes. Als de benchmarkhervorming leidt tot lagere (hogere) benchmarkrentes dan leidt dit tot een lagere (hogere) verdisconteringscurve en een hogere (lagere) waarde van de VPV. Dit heeft een negatieve (positieve) impact hebben op de dekkingsgraad.

Renteswaps

Voor renteswaps ligt dit gecompliceerder. Een swap bestaat uit twee benen (legs), één been waarbij met een vaste rente wordt gerekend (fixed leg) en één been waarbij met een variabele rente wordt gerekend (floating leg). In onderstaand voorbeeld is uitgegaan van renteswaps waarbij de vaste rente wordt ontvangen en de variabele rente wordt betaald.

De kasstromen van een fixed leg worden bepaald door de vaste rente waartegen de swap is verhandeld af te zetten tegen de hoofdsom van de swap. De kasstromen van de floating leg worden bepaald door Euribor fixings. De kasstromen van beide benen van de swap worden verdisconteerd met OIS-curve (EONIA). Als het renteverschil tussen EONIA en EURIBOR constant blijft, dan is de impact van een verandering van de Euribor rentes op floating leg beperkt. Dit geldt echter niet voor de fixed leg. Bijvoorbeeld lagere Euribor rentes leidt tot een lagere verdisconteringscurve en een hogere waarde van de te ontvangen kasstromen.